Michał Znaniecki

za stworzenie koncepcji i reżyserię opery „Bona Sforza” z muzyką Zygmunta Krauzego, przygotowanej w koprodukcji Opery Krakowskiej i Teatro Petruzzelli w Bari, a także plenerowe widowisko „Tajemnice Bony Sforzy” z aktywnym udziałem społeczności lokalnych, w tym osób z niepełnosprawnościami i seniorów, potwierdzające wszechstronność i zdolność artysty do budowania dialogu z różnorodnym odbiorcą.

Michał Znaniecki – reżyser operowy. Studiował w Akademii Teatralnej w Warszawie, na Uniwersytecie w Bolonii u Umberta Eco oraz u Giorgia Strehlera w Teatro Piccolo di Milano. Zadebiutował w mediolańskiej La Scali w wieku 24 lat.

Autor ponad 250 spektakli; od przeszło 30 lat pracuje na najważniejszych scenach operowych świata (m.in. w Polsce, Włoszech, Francji, Hiszpanii, Chorwacji, Estonii, Chinach, Argentynie, na Węgrzech i Kubie). Wyspecjalizował się w megaprodukcjach plenerowych realizowanych na stadionach, wyspach i w parkach – m.in. dla Israeli Masada Opera Festival w ramach wieloletniego kontraktu. Regularnie współpracuje z Teatro San Carlo w Neapolu, Teatro Real w Madrycie, Teatro Colón w Buenos Aires, Narodową Operą w Budapeszcie i we Lwowie oraz z czołowymi polskimi scenami; pracował z wybitnymi solistami i dyrygentami, takimi jak Daniel Oren, Plácido Domingo, José Cura, Maurizio Benini czy Piotr Beczała. Był jednym z najmłodszych dyrektorów Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie i Teatru Wielkiego w Poznaniu.

Jako wykładowca reżyserii operowej pracuje w Akademii Teatralnej w Warszawie, Akademii Muzycznej w Katowicach oraz prowadzi zajęcia w Central Academy of Drama w Pekinie.

Laureat wielu nagród: jego polskie inscenizacje musicalowe parokrotnie nagradzane były Złotymi Maskami w wielu kategoriach; otrzymał nagrodę Premios Líricos Teatro Campoamor za „Eugeniusza Oniegina” – najlepszą produkcję premierową roku w Hiszpanii (2011), Narodową Nagrodę Teatralną Chorwacji za najlepszy spektakl operowy roku „Mefistofele” (2014), nagrodę specjalną „włoskim Oscarem operowym” Premio Abbiati za projekt „200.com – Pagliacci” (2015) oraz Złotą Maskę za spektakl roku „Romeo i Julia” (2017). Jego praca artystyczna została także doceniona Teatralnymi Nagrodami im. Jana Kiepury – „Don Pasquale” (najlepszy reżyser, 2021) i „Raj utracony” (najlepszy spektakl, kostiumy i scenografia, 2024).

Szczególne miejsce w jego dorobku zajmują projekty operowe angażujące grupy dotknięte wykluczeniem społecznym. Za te inicjatywy został wyróżniony m.in. medalem Regionu Puglia za zasługi artystyczne i społeczne (2008) oraz Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za projekty realizowane z Fundacją Jutropera (2016), z którą współpracuje nieprzerwanie od ponad 15 lat, tworząc międzynarodowe projekty łączące różnorodne grupy społeczne i artystyczne.